Nostalgia

Stalin & Klim
Pseudokomiks tworzony przez ponad dwie godziny w nocy naturalnie. Motywowany nastrojem Chatera i sceną w filmie "Uczta Baltazara, czyli noc z Stalinem", kiedy to Koba, siedząc przy bogato zastawionym stole wpada w nastrój melancholii. Wyobraża sobie co by było gdyby był zwyczajnym człowiekiem, gruzińskim gospodarzem i pyta sam siebie czy byłby wtedy szczęśliwy. Patrząc na siedzącego obok Woroszyłowa zdaje sobie sprawę że on również dzieli jego los, po czym pyta go cicho i niepewnie: Klim...gdje my? gdje Carycyn...? Przypominając mu tym samym dawne czasy ich przyjaźni, które już nie wrócą. W sumie jest to pytanie o to jak do tego wszystkiego doszło, kiedy? Stalin wydaje się być wyrwanym z snu, zagubionym, biednym człowiekiem. Woroszyłow nie umie mu odpowiedzieć na to pytanie, milczy przez chwilę po czym mocnym głosem rzuca pare słów, mających podnieść Stalina na duchu. Doskonała scena.